Marion Vos (overleden 2021)

Ik selecteer rechthoekige kadertjes met zeggingskracht. Dat is de essentie van mijn fotografie. Met zeggingskracht bedoel ik dat de foto meer moet zijn dan de som van het afgebeelde. De foto moet iets zeggen over mijn visie op de ons omringende wereld, over hoe ik die zie. Een prachtig ongerept landschap zegt mij fotografisch niks, hoe mooi ik het verder ook vind, want wij mensen hebben dat landschap niet beïnvloed. Ik monteer niks en zet ook niks in een studio in elkaar dat ik vervolgens fotografeer. Niet dat ik die vormen van fotografie verwerp, maar voor mij is de wereld waarin ik leef te interessant om me in een studio terug te trekken. Over het algemeen natuurlijk, uitzonderingen zijn er altijd. Dogmatisch denken leidt tot verstarring, niet tot creativiteit. Ik probeer voor alles open te blijven staan. Vandaag denk ik er zo over en morgen misschien weer anders. We zien wel. Ik laat de dingen zien zoals ik ze aantrof. De kracht zit in de keuze van het onderwerp en de kadrering. Geen artistiekerig gedoe door een foto te maken die zo weinig mogelijk op een foto lijkt. Geen extreme standpunten, tenzij voor die ene foto strikt noodzakelijk, dus bij voorkeur niet liggend vanaf de grond fotograferen, vanaf een toren of met sterk vervormende lenzen. Naast het selecteren van rechthoekige kadertjes, laat ik graag mensen poseren. Dat kan in hun eigen leefomgeving/woning, maar ook in de openbare ruimte. Zo weinig mogelijk regisseren, maar de mensen zichzelf laten zijn, is hierbij het doel. Toon wie je bent en ik leg het vast. De kadertjes die ik heb geselecteerd, probeer ik vervolgens zo goed mogelijk op papier te krijgen. Indien nodig wordt de kleur bijgesteld, wat strakker uitgekaderd en contrasten aangepast/gecorrigeerd. Doel is om de foto zo natuurlijk mogelijk, zo goed mogelijk op papier te krijgen. Met de volgende onderwerpen heb ik mij de afgelopen vijf jaar beziggehouden.

• mensen, poserend in de eigen woning De betreffende persoon zo karakteristiek mogelijk tonen met wezenlijke onderdelen van zijn directe leefomgeving.
• mensen, poserend in de openbare ruimte Een eenheid creëren met de omringende ruimte; liefst zegt die ruimte iets over de persoon in kwestie.
• borden/mededelingen Hoe gekker hoe liever, liefst volstrekt ridicuul. Tonen hoe krankjorum, mooi of eigenaardig de wereld is via kleine, ‘gewone’ en onopvallende dingen. Wat u niet ziet, zie ik wel.
• situaties Hetzelfde als de vorige categorie, maar dan zonder tekst.
• landschap – cultuur in natuur Proberen een link te leggen tussen ‘landschapsvervuiling’ en natuur, deze als eenheid tonen. Wat is natuur? Wat is mooi? Wat is lelijk? ‘t Is maar hoe je het benadert.
• straatfotografie De mens tonen in interactie met anderen, met de omgeving. Net dat moment vastleggen waarop alles samenkomt, waarop een verhaal wordt verteld, waarop de foto zeggingskracht krijgt.
• Animal Love Productions – Hot Cat Cunts Een buitenbeentje binnen mijn werk. Ontstaan in het kader van de groepsexpo Hokjesgeest van kunstenaarscollectief K26. Pornografie voor huisdieren, opdat zij niet meer gecastreerd hoeven te worden. Enfin, parodie, satire, dat begrijpt u wel, maar meer dan dat. Heeft u zich wel eens gerealiseerd hoe hypocriet en krampachtig wij met seks omgaan in deze samenleving? Heeft u zich wel eens gerealiseerd hoe hypocriet wij met dieren omgaan in deze samenleving?