Winnaars Oog van Oss 2021

Juryrapport Oog van Oss

Voordat we overgaan tot overhandiging van de prijzen nog een toelichting.De jury kreeg van stichting K26 de instructie dat jurering geen beoordeling was, gevolgd  door afwijzingen. Alle voor deze tentoonstelling ingezonden werken deden mee. Wat van de jury was gevraagd, was het beste kunstwerk onder een vijftigtal inzendingen aanwijzen en een stimuleringsprijs toe te kennen, waarna de jury voorstelde nog een prijs toe te kennen — een derde prijs. Er zijn dus drie palmares of palmdragers, een winnaar die gaat weglopen met de prijs voor het meest professioneel ogende resultaat – dat is naar ons verstaan ‘het beste werk’; een winnaar die een prijs verdient voor zijn beeldende ontwikkeling, vergezeld gaand van een advies van de jury – een stimulans; en een winnaar die wiens werk opviel, als het product van een houding en spontaniteit, eigenschappen die – volgens ons – van essentieel belang zijn voor iedere doorleefde kunstpraktijk.

Inleiding De jury hecht aan kunstbeoefening en daarom zijn we, zonder aarzeling, ingegaan op het verzoek van K26 om de inzendingen voor deze expositie Oog van Oss te jureren. 

Kunstbeoefening is van belang, ongeacht of dit op een school plaatsvindt, binnen een kunstenaarsvereniging, zoals K26, of in de brede maatschappij. En dat op allerlei niveaus. Wie kunst maken ernstig neemt, dat wijst onderzoek uit, verbetert zijn aandacht, concentratie en welzijn. Zo komt wat dichtbij is en soms onoverzichtelijk in het leven rondwaart, verhelderd op afstand te staan en als stimulans om, tijdens het creatief proces, op zoek te gaan naar beelden of teksten — uit verschillende contexten (als inspiratiebron). 

Niet onbelangrijk is hier te nog vermelden dat een groot aantal bezoekers van een museum of kunstinstelling zich direct betrokken voelt bij de kunsten, het zij als vrijwilliger, het zij als cursist, hobbyschilder, beeldhouwer, koorlid – of meer op afstand: als lezer van literaire boeken, als concertganger of danser wat – en dat is een typisch Grieks, antiek inzicht – naar het goede leidt. Kunst als een trap naar het goede.

Voor de tentoonstelling Oog van Oss werden verhoudingsgewijs veel schilderijen ingeleverd. Deze lieten zich niet zomaar onder een enkele noemer of thema rangschikken. Er waren  behalve schilderijen, ook objecten van harde steen, metaal en aardewerk, werken van textiel, karton, een sieraad, abstracte vormen, en een reliëf dat naar de beweging van Zero of Jaap van Egmond verwees, en enige heuse installaties. 

Voordat  we drie prijzen toekennen, nog een ding: de kunstwerken die niet bekroond worden, doen er op hun eigen manier toe. We vonden in tal van kunstwerken een voor het kunst maken onmisbare liefde terug, die liefde welke genoeg heeft aan zichzelf als ze tenminste vrij wordt geschonken. Dit wegschenken trekt altijd de aandacht, en bezit kwaliteiten die zich niet laten ontkennen. We ontdekten die kwaliteiten in de grote foto’s met doorleefde, oude gezichten, in een aantal kleurrijke stillevens, een stoere boom, een paar dromerige landschappen, twee blauwige avond-impressies, een enkele gedurfde abstractie, wat stoere beelden en paar keramische objecten. De drie prijswinnaars wisten nog enige kwaliteiten aan te boren en bij te leggen. Dan nu de palmares. 

Prijs 3.

De prijs die het belang van de attitude voor beeldend onderzoek onderstreept, gaat naar Geertje Kievit, vanwege haar installatie en object. 

Kievits werk verraadt vrijheid.  Ze heeft voor haar installatie textiel en leer, bij uitstek zachte materialen gebruikt, die onder handen zijn uitgegroeid tot een heuse ruimtelijke sculptuur.  Haar wijze van werken en spontaniteit maken dat haar werk de traditie overstijgt en op een eigenzinnige manier bezit neemt van de ruimte. Haar installatie beweegt zich vrij, lijkt te wachten op verder uitdijen. 

De jury onderstreept met deze prijs het belang van houding als een ‘invariante’ kwaliteit van het beeldend onderzoek en de kunstpraktijk.  

Prijs 2.

De aanmoedigingsprijs met nadruk op onderzoek waaraan richting mag worden gegeven door een advies (en bedoeld is dit juryrapport), die gaat naar Kees Smits. 

Kees Smits heeft met zijn realistische weergave van een alledaags gegeven, een glazen badkamer-planchette met voorwerpen, een intrinsieke verbinding gelegd tussen figuratieve en abstracte schilderkunst. Dat heeft er voor gezorgd dat zijn werk meer gelaagdheid heeft gekregen en het oog van de beschouwer op een originele wijze verleidt en over het doek voert. Zijn stilleven van een badkamerscène met plastic Niveafles, tube tandpasta, een haarborstel met kam en een koker bruistabletten heeft daardoor gewonnen. Geraffineerde stofuitdrukking, lijnenspel en lichtval versterken de compositie en schenken aan de alledaagse voorwerpen die zijn afgebeeld ook meer abstracte kwaliteiten. Het is deze onderdompeling van alledaagsheid in abstractie die de jury wil aanmoedigen in het werk van Kees Smits.

Prijs 1.

De prijs voor het beste kunstwerk gaat naar Maria de Meijer vanwege haar keramische objecten. De jury was na een eerste rondgang er snel en unaniem, los van elkaar over eens dat Maria de Meijer de prijs voor het beste kunstwerk verdient. Aan de basis van deze bekroning staan een drietal organisch gevormde ‘fossielen’ met een donkerrode fluwelen huid. De Meijer daagt met deze voorwerpen de kijker uit, zet hem op het verkeerde been, door aan haar stenen kunstwerken een tactiele uitstraling te verlenen. Haar steenwerk heeft een bijna aaibare ‘materialiteit’. De jury ervaart de kunst van de Meijer als uiting van een kwetsbare natuur met respect voor het breekbare karakter van aardewerk. De objecten verraden geduldig vakmanschap en een creatief oog.     

De Meijers kunstwerken vallen op door hun ingetogen karakter, en nodigen uit om te kijken en ‘aan te raken’ – van alle kanten. 

De jury

Giny Teunissen

Herman Tibosch

Oscar Schrover

De door het publiek gekozen winner